প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ দৃষ্টিত জম্মু-কাশ্মীৰ

১১ ডিচেম্বৰত দিয়া ৰায়দানত উচ্চতম ন্যায়ালয়ে “এক ভাৰত, শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত”ৰ মনোভাৱক শক্তিশালী কৰি তুলিছে । ই সোঁৱৰাই দিছে যে আমাক যিয়ে সংজ্ঞায়িত কৰে সেয়া হৈছে ঐক্যৰ বান্ধোন আৰু সুশাসনৰ প্ৰতি এক দায়বদ্ধতা ৷ এইদৰে লিখিছে প্ৰধানমন্ত্ৰী নৰেন্দ্ৰ মোদীয়ে ।

নিউজ ডেস্ক, 12 ডিচেম্বৰ: যোৱা ১১ ডিচেম্বৰত ভাৰতৰ উচ্চতম ন্যায়ালয়ে ৩৭০ আৰু ৩৫(ক) অনুচ্ছেদ বাতিলৰ সন্দৰ্ভত এক ঐতিহাসিক ৰায়দান কৰে । আদালতে নিজৰ ৰায়দানৰ জৰিয়তে ভাৰতৰ সাৰ্বভৌমত্ব আৰু অখণ্ডতাক ৰক্ষা কৰিছে, যিটো প্ৰতিজন ভাৰতীয়ই মানি আহিছে । সৰ্বোচ্চ ন্যায়ালয়ে সঠিকভাৱে লক্ষ্য কৰিছিল যে ২০১৯ চনৰ ৫ আগষ্টত লোৱা সিদ্ধান্তটো সাংবিধানিক সংহতি বৃদ্ধিৰ বাবেহে কৰা হৈছে, বিভাজনৰ বাবে নহয় । আদালতে এই কথাও স্বীকাৰ কৰিছে যে ৩৭০ অনুচ্ছেদ স্থায়ী প্ৰকৃতিৰ নাছিল ।

জম্মু, কাশ্মীৰ আৰু লাডাখৰ নৈসৰ্গিক প্ৰাকৃতিক দৃশ্য, মনোমোহা উপত্যকা আৰু সুবিশাল পৰ্বতমালাই প্ৰজন্মৰ পিছত প্ৰজন্ম ধৰি কবি, শিল্পী আৰু দুঃসাহসিক ক্ৰীড়াৰ সৈতে জড়িতসকলৰ হৃদয় মোহিত কৰি ৰাখিছে । এইখন এনে এখন ঠাই যাৰ উচ্চতা অসাধাৰণ, য’ত হিমালয়ে আকাশলৈ হাত মেলি আছে আৰু ইয়াৰ হ্ৰদ আৰু নদীৰ নিৰ্মল পানীয়ে আকাশৰ প্ৰতিবিম্ব প্ৰতিফলিত কৰে ।

কিন্তু, যোৱা সাত দশক ধৰি এই ঠাইবোৰ হিংসা আৰু অস্থিৰতাৰ আটাইতকৈ বিভৎস ৰূপৰ সাক্ষী হৈ আহিছে, যিটো ইয়াৰ মানুহে কেতিয়াও বিচৰা নাছিল ।

দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে শতিকাজুৰি চলি অহা উপনিবেশিকৰণৰ বাবে, বিশেষকৈ অৰ্থনৈতিক আৰু মানসিক বশৱৰ্তী হোৱাৰ বাবে আমি এক প্ৰকাৰৰ বিভ্ৰান্তিকৰ সমাজত পৰিণত হ’লোঁ । মৌলিক কথাবোৰৰ ওপৰত স্পষ্ট স্থিতি লোৱাতকৈ আমি দ্বৈততাক অনুমতি দিলোঁ, যাৰ ফলত বিভ্ৰান্তিৰ সৃষ্টি হ’ল । দুখৰ বিষয় যে জম্মু-কাশ্মীৰ এনে এক মানসিকতাৰ বলি হৈ পৰিল ।

স্বাধীনতাৰ সময়ত আমাৰ হাতত ৰাষ্ট্ৰীয় সংহতিৰ বাবে নতুনকৈ আৰম্ভণি কৰাৰ সুযোগ আছিল । বৰঞ্চ দীৰ্ঘম্যাদী জাতীয় স্বাৰ্থক আওকাণ কৰা হ’লেও বিভ্ৰান্তিকৰ দৃষ্টিভংগীৰে আগবাঢ়ি যোৱাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিলো ।

জীৱনৰ আৰম্ভণিৰে পৰাই জম্মু-কাশ্মীৰ আন্দোলনৰ লগত জড়িত হোৱাৰ সুযোগ পাইছিলোঁ । মই এনে এক মতাদৰ্শগত কাঠামোৰ অন্তৰ্গত য’ত জম্মু-কাশ্মীৰৰ কেৱল ৰাজনৈতিক বিষয় নাছিল, ই আছিল সমাজৰ আকাংক্ষাক সম্বোধন কৰা বিষয় । ড৹ শ্যামা প্ৰসাদ মুখাৰ্জীয়ে নেহৰু কেবিনেটত এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ পদবী গ্ৰহণ কৰিছিল আৰু দীৰ্ঘদিন চৰকাৰত থাকিব পাৰিলেহেঁতেন ।

তথাপিও কাশ্মীৰ বিষয়টোক লৈ তেওঁ চাকৰি এৰিলে আৰু জীৱন দান কৰাৰ দৰে কঠিন পথ বাছি লৈছিল । তেওঁৰ এই প্ৰচেষ্টা আৰু ত্যাগৰ ফলত কোটি কোটি ভাৰতীয় কাশ্মীৰ সমস্যাৰ প্ৰতি আৱেগিকভাৱে আকৃষ্ট হৈ পৰিল । বহু বছৰ পিছত অটল জীয়ে, শ্ৰীনগৰত এখন ৰাজহুৱা সভাত “ইনছানিয়ত”, “জাম্হুৰিয়ৎ” আৰু “কাশ্মীৰিয়ৎ”ৰ শক্তিশালী বাৰ্তা আগবঢ়ায়, যিটো এক বৃহৎ প্ৰেৰণাৰ উৎস হৈ আহিছে ।

মোৰ সদায় দৃঢ় বিশ্বাস আছিল যে জম্মু-কাশ্মীৰত যি ঘটিছে সেয়া আমাৰ দেশ আৰু তাত বাস কৰা জনসাধাৰণৰ প্ৰতি এক বৃহৎ প্ৰতাৰণা । এই দাগটো, জনসাধাৰণৰ প্ৰতি কৰা এই অন্যায় দূৰ কৰিবলৈ যি কৰিব পাৰো সেয়াও মোৰ প্ৰবল ইচ্ছা আছিল । জম্মু-কাশ্মীৰৰ জনসাধাৰণৰ দুখ-কষ্ট লাঘৱ কৰাৰ বাবে কাম কৰিবলৈ মোৰ সদায় ইচ্ছা আছিল ।

অতি মৌলিক ভাষাত ক’বলৈ গ’লে ৩৭০ আৰু ৩৫ (ক) অনুচ্ছেদ আছিল ডাঙৰ বাধা আৰু তাৰ ফলত যিসকল ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছিল তেওঁলোক আছিল দুখীয়া আৰু নিপীড়িত । তেওঁলোকে নিশ্চিত কৰিছিল যে জম্মু-কাশ্মীৰৰ জনসাধাৰণে যাতে তেওঁলোকৰ বাকী সতীৰ্থ ভাৰতীয়সকলে পোৱা অধিকাৰ আৰু উন্নয়ন কেতিয়াও নাপায় । এই প্ৰবন্ধসমূহৰ বাবে একে দেশৰ লোকসকলৰ মাজত এক দূৰত্বৰ সৃষ্টি হ’ল । ফলত কাশ্মীৰৰ সমস্যা সমাধানৰ বাবে কাম কৰিব বিচৰা বহু লোকে তাত থকা মানুহৰ বেদনা অনুভৱ কৰিলেও কাম কৰিব নোৱাৰিলে ।

যোৱা কেইবাটাও দশক ধৰি বিষয়টো নিবিড়ভাৱে চোৱা এজন কৰ্মকৰ্তা হিচাপে মোৰ ইয়াৰ লগত জড়িত নিৰ্দিষ্টতা আৰু জটিলতাৰ বিষয়ে এক সুক্ষ্ম বুজাবুজি আছিল । তথাপিও এটা কথাত মই স্ফটিকৰূপত স্পষ্ট আছিলোঁ যে জম্মু আৰু কাশ্মীৰৰ জনসাধাৰণে উন্নয়ন বিচাৰে ৷ তেওঁলোকে নিজৰ শক্তি আৰু দক্ষতাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি ভাৰতৰ উন্নয়নত অৰিহণা যোগাব বিচাৰে । তেওঁলোকে সন্তানৰ বাবেও উন্নত মানদণ্ডৰ জীৱন বিচাৰে ৷ যি হিংসা আৰু অনিশ্চয়তাৰ পৰা মুক্ত । এইদৰে জম্মু আৰু কাশ্মীৰৰ জনসাধাৰণক সেৱা আগবঢ়োৱাৰ সময়ত আমি তিনিটা স্তম্ভক প্ৰাধান্য দিলোঁ- নাগৰিকৰ উদ্বেগ বুজি পোৱা, সহায়ক কাৰ্যৰ জৰিয়তে বিশ্বাস গঢ়ি তোলা আৰু অধিক উন্নয়নক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া ।

২০১৪ চনত আমি কাৰ্যভাৰ গ্ৰহণ কৰাৰ ঠিক পিছতেই কাশ্মীৰ উপত্যকাত ভয়ংকৰ বানপানীয়ে তাণ্ডৱ সৃষ্টি কৰিছিল আৰু বহু ক্ষতিসাধন কৰিছিল । ২০১৪ চনৰ ছেপ্টেম্বৰ মাহত মই শ্ৰীনগৰলৈ গৈ পৰিস্থিতিৰ মূল্যায়ন কৰিছিলো আৰু পুনৰ্বাসনৰ বাবে বিশেষ সাহায্য হিচাপে ১০০০ কোটি টকা ঘোষণা কৰিছিলো, যিয়ে সংকটৰ সময়ত জনসাধাৰণক সহায় কৰাৰ বাবে আমাৰ চৰকাৰৰ প্ৰতিশ্ৰুতিৰ সংকেত দিছিল ।

বিভিন্ন স্তৰৰ মানুহক লগ পোৱাৰ সুযোগ পাইছিলোঁ আৰু এই পাৰস্পৰিক ক্ৰিয়া-কলাপবোৰৰ এডাল সাধাৰণ জৰী আছিল ৷ জনসাধাৰণে কেৱল উন্নয়ন বিচৰাই নহয়, দশক দশক ধৰি প্ৰচলিত অবাধ দুৰ্নীতিৰ পৰাও মুক্তি বিচাৰিছিল । সেই বছৰতে আমি জম্মু আৰু কাশ্মীৰত প্ৰাণ হেৰুওৱাসকলৰ স্মৃতিত দীপাৱলী উদযাপন নকৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈ দীপাৱলীৰ দিনা তাত উপস্থিত হোৱাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিলো ।

জম্মু আৰু কাশ্মীৰৰ উন্নয়ন যাত্ৰাক আৰু অধিক শক্তিশালী কৰাৰ বাবে আমি সিদ্ধান্ত লৈছিলো যে আমাৰ চৰকাৰৰ মন্ত্ৰীসকলে সঘনাই তালৈ গৈ মানুহৰ সৈতে পোনপটীয়াকৈ মত বিনিময় কৰিব । এই সঘন ভ্ৰমণেও সদিচ্ছা গঢ়ি তোলাত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল । ২০১৪ চনৰ মে’ মাহৰ পৰা ২০১৯ চনৰ মাৰ্চলৈকে ১৫০ টাতকৈও অধিক মন্ত্ৰী ভ্ৰমণ হৈছিল । এইটো নিজৰ মাজতে এক অভিলেখ । ২০১৫ চনৰ বিশেষ পেকেজ জম্মু-কাশ্মীৰৰ উন্নয়নমূলক প্ৰয়োজনীয়তাসমূহ পূৰণৰ ক্ষেত্ৰত এক উল্লেখযোগ্য পদক্ষেপ আছিল । ইয়াত আন্তঃগাঁথনি উন্নয়ন, চাকৰি সৃষ্টি, পৰ্যটন প্ৰসাৰ আৰু হস্তশিল্প উদ্যোগলৈ সহায়ৰ বাবে পদক্ষেপসমূহ সন্নিৱিষ্ট কৰা হৈছিল ।

যুৱক-যুৱতীসকলৰ সপোন উজলাই দিয়াৰ সম্ভাৱনাক স্বীকাৰ কৰাত আমি ক্ৰীড়াৰ শক্তিক ব্যৱহাৰ কৰিলোঁ । ক্ৰীড়া পদক্ষেপৰ জৰিয়তে আমি তেওঁলোকৰ আকাংক্ষা আৰু ভৱিষ্যতৰ ওপৰত এথলেটিক সাধনাৰ পৰিৱৰ্তনশীল প্ৰভাৱৰ সাক্ষী হৈছিলো । ক্ৰীড়া স্থানসমূহ উন্নীত কৰা হৈছিল, প্ৰশিক্ষণ কাৰ্যসূচীৰ আয়োজন কৰা হৈছিল আৰু প্ৰশিক্ষক উপলব্ধ কৰা হৈছিল ।

ইয়াৰ ভিতৰত এটা অনন্য কাম আছিল স্থানীয় ফুটবল ক্লাব স্থাপনৰ বাবে উৎসাহিত কৰা । ফলাফল আছিল অসাধাৰণ । প্ৰতিভাৱান ফুটবলাৰ আফছান আছিকৰ নামটো মোৰ মনলৈ আহে: ২০১৪ চনৰ ডিচেম্বৰ মাহত শ্ৰীনগৰত শিলগুটি নিক্ষেপ কৰা এটা গোটৰ অংশ আছিল যদিও সঠিক উৎসাহেৰে ফুটবলৰ ফালে মুখ কৰিলে, প্ৰশিক্ষণৰ বাবে পঠিওৱা হ’ল আৰু খেলত পাৰদৰ্শিতা দেখুৱালে ।

ফিট ইণ্ডিয়া ডাইলগবোৰৰ এটাত তাইৰ সৈতে মত বিনিময় কৰাৰ কথা মনত আছে য’ত মই কৈছিলো যে “বেণ্ড ইট লাইক বেকহাম”ৰ ওচৰলৈ যোৱাৰ সময় আহি পৰিছে কাৰণ এতিয়া ই “এচ ইট লাইক আফছান”। আন যুৱক-যুৱতীসকলে কিকবক্সিং, কাৰাটে আদিত জিলিকিবলৈ ধৰিলে ।

পঞ্চায়ত নিৰ্বাচনটোও আছিল অঞ্চলটোৰ সৰ্বাংগীন উন্নয়নৰ অভিযানত এক জলভাগৰ মুহূৰ্ত । আকৌ এবাৰ আমি হয় ক্ষমতাত থকা বা আমাৰ নীতিৰ কাষত থিয় দিয়াৰ সিদ্ধান্তৰ সন্মুখীন হ’লোঁ ৷ সিদ্ধান্তটো কেতিয়াও কঠিন নাছিল আৰু আমি আমাৰ আদৰ্শৰ বাবে চৰকাৰ এৰি দিলোঁ ৷ জম্মু আৰু কাশ্মীৰৰ ৰাইজৰ আকাংক্ষাক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া হৈছিল ।

পঞ্চায়ত নিৰ্বাচনৰ সফলতাই জম্মু আৰু কাশ্মীৰৰ জনসাধাৰণৰ গণতান্ত্ৰিক স্বৰূপৰ ইংগিত দিছিল । মোৰ মনটো ঘূৰি গ’ল গাঁৱৰ প্ৰধানসকলৰ লগত হোৱা এটা আদান-প্ৰদানলৈ । আন আন বিষয়ৰ লগতে মই তেওঁলোকক এটা অনুৰোধ জনাইছিলো ৷ কোনো এটা সময়তে বিদ্যালয় জ্বলাই দিব নালাগে আৰু সেয়া নিশ্চিত কৰিব লাগিব । এই কথা মানি চলাটো দেখি মই আনন্দিত হৈ পৰিলোঁ । কাৰণ স্কুল জ্বলাই দিলে আটাইতকৈ বেছি ক্ষতিগ্ৰস্ত হয় ল’ৰা-ছোৱালী ।

৫ আগষ্ট, ২০১৯, প্ৰতিজন ভাৰতীয়ৰ হৃদয় আৰু মনত খোদিত । সংসদে ৩৭০ অনুচ্ছেদ বাতিলৰ ঐতিহাসিক সিদ্ধান্ত গৃহীত কৰে । তেতিয়াৰ পৰা জম্মু, কাশ্মীৰ আৰু লাডাখত বহু পৰিৱৰ্তন হৈছে । ২০২৩ চনৰ ডিচেম্বৰ মাহত ন্যায়িক ৰায়দান আহিছিল যদিও সমগ্ৰ জম্মু, কাশ্মীৰ আৰু লাডাখত উন্নয়নৰ ঢৌ দেখি জন আদালতে এতিয়া চাৰি বছৰ ধৰি ৩৭০ আৰু ৩৫(ক) অনুচ্ছেদ বিলুপ্ত কৰাৰ সংসদৰ সিদ্ধান্তক গুঞ্জৰিত কৰিছে ।

ৰাজনৈতিক পৰ্যায়ত যোৱা চাৰি বছৰত তৃণমূল পৰ্যায়ৰ গণতন্ত্ৰৰ প্ৰতি নৱীকৃত বিশ্বাস । মহিলা, অনুসূচিত জাতি, অনুসূচিত জাতি আৰু সমাজৰ প্ৰান্তীয় শ্ৰেণীয়ে প্ৰাপ্য লাভ কৰা নাছিল । একে সময়তে লাডাখৰ আকাংক্ষাক আওকাণ কৰা হ’ল । ৫ আগষ্ট, ২০১৯, সেই সকলোবোৰ সলনি কৰিলে । সকলো কেন্দ্ৰীয় আইন এতিয়া ভয় বা অনুকূলতা নোহোৱাকৈ প্ৰযোজ্য ।

প্ৰতিনিধিত্বও অধিক ব্যাপক, তিনি স্তৰৰ পঞ্চায়তীৰাজ ব্যৱস্থা স্থাপন কৰা হৈছে, বিডিচিৰ নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হৈছে, আৰু পাহৰি যোৱা শৰণাৰ্থী সম্প্ৰদায়সমূহে উন্নয়নৰ ফল উপভোগ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে ।

কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ মূল আঁচনিসমূহে চেচুৰেচন স্তৰ লাভ কৰিছে, যাৰ ফলত সমাজৰ সকলো শ্ৰেণীকে সামৰি লোৱা হৈছে । ইয়াৰ ভিতৰত সৌভাগ্য আৰু উজ্জ্বলা আঁচনি । গৃহ নিৰ্মাণ, টেপৰ পানী সংযোগ আৰু আৰ্থিক অন্তৰ্ভুক্তিৰ ক্ষেত্ৰত অগ্ৰগতি লাভ কৰা হৈছে । অন্যথা এক ডাঙৰ প্ৰত্যাহ্বান স্বাস্থ্যসেৱাই আন্তঃগাঁথনিৰ উন্নীতকৰণৰ সাক্ষী হৈ পৰিছে ।

সকলো গাঁৱে ODF Plus ৰ পৰিসংখ্যা লাভ কৰে । দুৰ্নীতি আৰু পক্ষপাতিত্বৰ গহ্বৰ হৈ পৰা চৰকাৰী খালী পদসমূহ স্বচ্ছ আৰু প্ৰক্ৰিয়াভিত্তিকভাৱে পূৰণ কৰা হৈছে । আই এম আৰৰ দৰে আন সূচকসমূহৰ উন্নতি হৈছে । আন্তঃগাঁথনি আৰু পৰ্যটনৰ উন্নয়ন সকলোৱে দেখাৰ বাবে কৰা হৈছে ।

ইয়াৰ কৃতিত্ব স্বাভাৱিকতে জম্মু আৰু কাশ্মীৰৰ জনসাধাৰণৰ স্থিতিস্থাপকতালৈ যায়, যিসকলে বাৰে বাৰে দেখুৱাইছে যে তেওঁলোকে কেৱল উন্নয়নহে বিচাৰে আৰু এই ইতিবাচক পৰিৱৰ্তনৰ চালক হ’বলৈ ইচ্ছুক । ইয়াৰ পূৰ্বে জম্মু, কাশ্মীৰ আৰু লাডাখৰ মৰ্যাদাক লৈ প্ৰশ্নবোধক চিহ্ন আছিল । এতিয়া অভিলেখ বৃদ্ধি, উন্নয়ন আৰু পৰ্যটকৰ প্ৰবাহৰ বিষয়ে কেৱল বিস্ময়সূচক চিহ্নহে আছে ।

১১ ডিচেম্বৰত দিয়া ৰায়দানত উচ্চতম ন্যায়ালয়ে “এক ভাৰত, শ্ৰেষ্ঠ ভাৰত”ৰ মনোভাৱক শক্তিশালী কৰি তুলিছে । ই আমাক সোঁৱৰাই দিছে যে আমাক যিটোৱে সংজ্ঞায়িত কৰে সেয়া হৈছে ঐক্যৰ বান্ধোন আৰু সুশাসনৰ প্ৰতি এক ভাগ-বতৰা দায়বদ্ধতা । আজি জম্মু, কাশ্মীৰ আৰু লাডাখৰ প্ৰতিটো শিশুৱেই জন্ম লাভ কৰিছে এখন পৰিষ্কাৰ কেনভাছ লৈ, য’ত তেওঁ বা তাই প্ৰাণৱন্ত আকাংক্ষাৰে ভৰা ভৱিষ্যতৰ ছবি অংকন কৰিব পাৰে ।

আজি ৰাইজৰ সপোন এতিয়া অতীতৰ বন্দী নহয় বৰঞ্চ ভৱিষ্যতৰ সম্ভাৱনাৰ সপোন । কাৰণ উন্নয়ন, গণতন্ত্ৰ আৰু মৰ্যাদাই মোহভংগ, হতাশা আৰু হতাশাৰ ঠাই লৈছে ।

লগতে পঢ়ক: কংগ্ৰেছ সাংসদ ধীৰাজ চাহুৰ ঘৰত টকাৰ পাহাৰ; কংগ্ৰেছক আক্ৰমণ প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদীৰ