নেশ্যনেল ডেস্ক,১২ মে' : অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ হৈছে দেশৰ সৰ্ববৃহৎ চাউল উৎপাদক ৰাজ্য । গুজৰাটৰ পিচতে অন্ধ্ৰ প্ৰদেশত দেশৰ দ্বিতীয় দীৰ্ঘতম উপকূল আছে । ৰাজ্যখন প্ৰাকৃতিক সম্পদ আৰু খনিজ সম্পদেৰে সমৃদ্ধ । ৰাজনীতি, কলা, সাহিত্য, চলচ্চিত্ৰ, শিক্ষা, কৃষি, ব্যৱসায়, সেৱা আদি যিয়ে নহওঁক ঐতিহাসিকভাৱে, এই অঞ্চলটো একাধিক ক্ষেত্ৰত বহুতো বিশিষ্ট ব্যক্তিত্ব আৰু আদৰ্শৰ বাবে জনাজাত ! ৰাজ্যখনৰ লোকসকলে তেওঁলোকৰ মাতৃভাষা, অঞ্চল আৰু স্বদেশলৈ গৌৰৱ কঢ়িয়াই আনিছে ।
এতিয়া অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ সেই সুনাম ক'ত গ'ল ? যোৱা ৫ বছৰত বহু কাৰণত ৰাজ্যখন বাতৰিৰ শিৰোনামত আছে ? এয়া ঘৃণা আৰু হিংসাৰ ৰাজনীতিৰ বাবে নেকি ? নে ৰাজ্যখনত ৰাজহুৱা জীৱনত বৰ্ধিত অপৰাধৰ বাবে ? বা ক্ৰনি পুঁজিবাদ ইয়াৰ মুখ্য কাৰণ ?
দাক্ষিণাত্যৰ ৰাজ্যসমূহৰ ভিতৰত, তেলেংগানাত ২০২২ চনত সৰ্বাধিক জনমূৰি উপাৰ্জন আছিল, তাৰ পিচতে আছে কৰ্ণাটক, তামিলনাডু আৰু কেৰালা । অন্ধ্ৰ প্ৰদেশত জনমূৰি উপাৰ্জন সৰ্বনিম্ন । লগতে, ২০২২-২৩ চনত কৰা শেহতীয়া পৰ্যাবৃত্ত শ্ৰমিক শক্তি জৰীপ অনুসৰি অন্ধ্ৰ প্ৰদেশত স্নাতকসকলৰ ভিতৰত দেশত সৰ্বাধিক নিবনুৱাৰ হাৰ ২৪ শতাংশ আৰু কেৱল আন্দামান আৰু নিকোবৰ আৰু লাডাখতকৈ উন্নত ।
ইয়াৰ পৰা পৰিত্ৰাণৰ উপায় কি ? ভৱিষ্যত প্ৰজন্মই ৰাজ্যখনক কেনেকৈ মনত ৰখাটো বিচাৰে ? আত্মসন্মান আৰু আত্মবিশ্বাস ঘূৰাই পোৱাটো সম্ভৱ নে ? এয়া এতিয়া কাৰ হাতত আছে ?
পটভূমি
বিভাজনৰ পিচত, মাটিকালিৰ ফালৰ পৰা অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ হৈছে ভাৰতৰ অষ্টম সৰ্ববৃহৎ ৰাজ্য, য'ত ৪.৯ কোটি জনসংখ্যা আছে ৷ যাৰ ভিতৰত ৭০ শতাংশ লোকে নগৰাঞ্চলত বাস কৰে । বিভাজনৰ সময়ত, আনুমানিক ৰাজহৰ ৪৬ শতাংশ অন্ধ্ৰ প্ৰদেশক ৫৮ শতাংশ জনসংখ্যাৰ বিপৰীতে প্ৰদান কৰা হৈছিল ।
সম্পত্তিবোৰ অৱস্থানৰ ভিত্তিত আবণ্টন কৰা হয় আৰু জনসংখ্যাৰ ভিত্তিত দায়ৱদ্ধতা বিভাজন কৰা হয় । সেয়েহে, ৰাজ্যৰ বাকী অংশই হায়দৰাবাদত এৰি থোৱা বেছিভাগ সম্পত্তি হেৰুৱাব লগা হৈছিল । তদুপৰি অন্ধ্ৰ প্ৰদেশে এক প্ৰতিষ্ঠিত ৰাজধানী আৰু হায়দৰাবাদৰ দৰে এক বৃহৎ মহানগৰ থকাৰ সুবিধাৰ পৰাও বঞ্চিত হৈছিল । যি নিযুক্তি সৃষ্টি আৰু ৰাজহ সংগ্ৰহৰ জৰিয়তে অৰ্থনৈতিক বিকাশৰ এক চালিকা শক্তি আছিল ।
ৰাজ্যৰ বিভাজনৰ সময়ত ভাৰত চৰকাৰে স্বীকাৰ কৰাৰ দৰে, বিভাজনৰ ফলত অৱশিষ্ট অন্ধ্ৰ প্ৰদেশে ৰাজ্যৰ বিত্তীয়, অৰ্থনৈতিক আৰু সামাজিক ক্ষেত্ৰত বিৰূপ প্ৰভাৱৰ সন্মুখীন হ'ব ।
বিভাজনৰ পিচত, কৃষি খণ্ডৰ অৱদান ৩০.২ শতাংশলৈ বৃদ্ধি কৰা হৈছিল (২০১৩-১৪ বৰ্ষত সংযুক্ত ৰাজ্যত ই ২৩ শতাংশ আছিল)। ২০১৭-১৮ বৰ্ষত ই ৩৪.৪ শতাংশলৈ বৃদ্ধি পাইছিল । ইয়াৰ অৰ্থ কেৱল অৱশিষ্ট অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ অন্তৰ্নিহিত কৃষি বৈশিষ্ট্যই নহয়, লগতে উৎপাদন আৰু সেৱা খণ্ডৰ এলেকাবোৰৰ ক্ষতিক বুজায় ।
ভৌগোলিকভাৱে, ৰাজ্যখনৰ এক অনন্য অৱস্থান আছে, যি ইয়াক একে সময়তে খৰাং আৰু ঘূৰ্ণীবতাহ দুয়োটাৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত কৰে । ৰাজস্থান আৰু কৰ্ণাটকৰ পিচত অন্ধ্ৰ প্ৰদেশত তৃতীয় সৰ্ববৃহৎ খৰাং প্ৰৱণ অঞ্চল আছে । পূৰ্বৰ ১৩ খন জিলাৰ ভিতৰত ৫ খন জিলা ক্ৰমে অনন্তপুৰ, চিত্তুৰ, কাডাপা, কুৰ্ণুল আৰু প্ৰাকচম খৰাং প্ৰৱণ এলেকা ।
এক সুন্দৰ আৰম্ভণি
এই পটভূমিত, চন্দ্ৰবাবু নাইডুৱে ২০১৪ চনত প্ৰথম নিৰ্বাচিত মুখ্যমন্ত্ৰী হিচাপে ৰাজ্যখনৰ শাসনভাৰ গ্ৰহণ কৰিছিল । প্ৰথমখন চৰকাৰে ৰাজ্যখনৰ সকলো শ্ৰেণীৰ লোকৰ সৰ্বাংগীন উন্নয়ন, সামগ্ৰিক বিকাশৰ ওপৰত গুৰুত্ব দি অন্ধ্ৰ প্ৰদেশক সূৰ্যোদয় ৰাজ্য হিচাপে গঢ়ি তোলাৰ দিশত কাম আৰম্ভ কৰিছিল ৷
দূৰদৰ্শী আৰু প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ নেতৃত্বৰ জৰিয়তে চন্দ্ৰবাবু চৰকাৰে কৃষি, উদ্যোগ আৰু সেৱা খণ্ডক যথোপযুক্ত গুৰুত্ব দিয়াৰ চেষ্টা কৰিছিল । অৱশ্যে, ২০১৪-১৯ বৰ্ষৰ বাজেটৰ এক পৰ্যৱেক্ষণে ইয়াৰ কৃষি অৰ্থনীতিৰ বাবে অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ অগ্ৰাধিকাৰ স্পষ্ট কৰে ।
এইটো স্পষ্ট যে কৃষিক্ষেত্ৰত ৰাজহুৱা বিনিয়োগৰ বাবে বিত্তীয় সম্পদৰ এক মুখ্য অংশ ব্যয় কৰা হৈছিল । পোলাভৰম চৰকাৰৰ মুখ্য জলসিঞ্চন প্ৰকল্প আছিল আৰু এই সময়ছোৱাত, ভাৰত চৰকাৰৰ নিজা ব্যৱহাৰৰ প্ৰমাণপত্ৰ অনুসৰি, ইয়াৰ দুই-তৃতীয়াংশ যুদ্ধকালীনভাৱে সম্পূৰ্ণ কৰা হৈছিল ।
ৰাজ্যজুৰি নদী আৰু বান্ধৰ সংযোগ, লিফ্ট জলসিঞ্চন প্ৰকল্প আৰম্ভ কৰা হৈছিল, সেয়া প্ৰাকচমৰ ভেলিগোণ্ডা আৰু গুণ্ডলাকাম্মা প্ৰকল্প হওঁক বা নেল্লোৰৰ নেল্লোৰ আৰু সঙ্গম বেৰেজ হওঁক, শ্ৰীকাকুলামৰ বনচাধাৰা আৰু নাগাৱলী নদীৰ আন্তঃসংযোগ, আৰু ৰয়ালসীমাৰ হান্দ্ৰি নীভা খাল প্ৰকল্প ।
দেশৰ আগশাৰীৰ পথ প্ৰদৰ্শক হিচাপে অনন্তপুৰত এমইপিএমএ (পৌৰ নিগমৰ দৰিদ্ৰতা দূৰীকৰণ অভিযান) আৰু এমজিএনৰেগা (মহাত্মা গান্ধী ৰাষ্ট্ৰীয় গ্ৰাম্য নিযুক্তি গেৰাণ্টি আইন) কাৰ্যসূচীৰ দ্বাৰা অনন্তপুৰত এক লাখতকৈও অধিক পুখুৰী খনন কৰা হৈছিল । ২০১৫-১৯ বৰ্ষত, মূলধন ব্যয় প্ৰতি বছৰে গড়ে ১৭ শতাংশ বৃদ্ধি পাইছিল ।
তদুপৰি, চন্দ্ৰবাবু চৰকাৰে তেওঁৰ কাৰ্যকালত অন্যান্য আঞ্চলিক স্বাৰ্থৰ ক্ষতিৰ বাবে কেৱল নতুন ৰাজধানী অমৰাৱতীৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিছিল বুলি যুক্তিত কোনো সাৰ্থকতা নাছিল । অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ বিভাজনৰ পিচত প্ৰত্যক্ষ বিদেশী বিনিয়োগ (এফ.ডি.আই.) আৰু ঘৰুৱা বিনিয়োগৰ এক মুখ্য অংশ চিত্তুৰ (চেলকন, কাৰ্বণ আৰু ফক্সকনৰ দৰে কোম্পানী), অনন্তপুৰ (কিয়া মটৰ্চ), বিশাখাপট্টনম (আদানি আৰু লুলু), বিজয়নগৰ (পতঞ্জলি খাদ্য উদ্যান) আৰু কৃষ্ণা (এইচচিএল) জিলালৈ যায় ।
২০১৯ চনত জাষ্টজবছ ইণ্ডেক্সৰ প্ৰতিবেদন অনুসৰি, উন্নত মানৰ নিযুক্তি সৃষ্টি কৰা আৰু লিংগ সমতা, যুৱ নিযুক্তি আৰু শ্ৰমিক শক্তিৰ অংশগ্ৰহণৰ হাৰ বৃদ্ধি কৰাৰ ক্ষেত্ৰত অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ ভাৰতত শীৰ্ষস্থান দখল কৰাৰ পৰা ই ফলপ্ৰসূ হ'বলৈ আৰম্ভ কৰিছিল । বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ কুৰ্ণুল আৰু কাডাপাৰ বিশাল সৌৰ উদ্যানসমূহ ২০১৭-১৮ বৰ্ষত কাৰ্যক্ষম হৈছিল । প্ৰতিটোৱে ১০০০ মেগাৱাট বিদ্যুৎ উৎপাদনৰ লক্ষ্য ৰাখিছিল ।
ৰাজ্যখনৰ পিছপৰা ৰয়েলসীমা অঞ্চলত অৱস্থিত এই উদ্যোগবোৰে সেই সময়ত বৃহৎ পৰিমাণৰ নিযুক্তি প্ৰদান কৰিছিল । মুঠ ঘৰুৱা উৎপাদন আৰু জনমূৰি উপাৰ্জনৰ ক্ষেত্ৰত ভাৰতৰ দশম ধনী চহৰ বিশাখাপট্টনমক ইতিমধ্যে উত্তৰ অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ বাবে এক শক্তিশালী বিকাশ ইঞ্জিন হিচাপে গণ্য কৰা হৈছিল ।
কোম্পানীবোৰে অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ এৰিছে, হাজাৰ হাজাৰ লোকে নিযুক্তি হেৰুৱাইছে
গণতন্ত্ৰৰ যিকোনো ব্যৱস্থাত নেতৃত্বৰ পৰিৱৰ্তন সাধাৰণ । অন্ধ্ৰ প্ৰদেশো ইয়াৰ ব্যতিক্ৰম নহয় । ৱাইএছ জগন মোহন ৰেড্ডীৰ নেতৃত্বত ৱাইএছআৰচিপি ২০১৯ চনত ক্ষমতালৈ আহিছিল ৷ লগে লগে অন্ধ্ৰ প্ৰদেশত ক্ৰনি পুঁজিবাদৰ সৈতে প্ৰতিশোধৰ ৰাজনীতি সাধাৰণ হৈ পৰিছিল ৷ নৱনিৰ্মিত চৰকাৰী ভৱন প্ৰজা বেদিকা ধ্বংস কৰাৰ জৰিয়তে কোনো বিতৰ্ক অবিহনে ২০১৯ চনৰ জুন মাহত প্ৰতিহিংসাৰ ৰাজনীতি আৰম্ভ হৈছিল ।
পূৰ্বৰ চৰকাৰৰ উন্নয়নমূলক কাম আৰু কল্যাণমূলক আঁচনিসমূহ অব্যাহত ৰখাৰ পৰিৱৰ্তে, জগন চৰকাৰে সকলো গুৰুত্বপূৰ্ণ সিদ্ধান্ত সলনি কৰা আৰম্ভ কৰিছিল । ৰিভাৰ্চ টেণ্ডাৰিঙৰ নামত, চৰকাৰে চলিত উন্নয়নমূলক প্ৰকল্পসমূহ হস্তান্তৰ কৰা আৰম্ভ কৰিছিল, যাৰ ভিতৰত আছে পোলাভৰম প্ৰকল্পকে ধৰি চলিত উন্নয়নমূলক প্ৰকল্পসমূহ মুখ্যমন্ত্ৰীৰ ঘনিষ্ঠ লোকসকলক হস্তান্তৰ কৰা ।
পোলাভৰম প্ৰকল্পটো বৰ্তমানৰ অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ চৰকাৰৰ বাবে গুৰুত্বপূৰ্ণ নহয় । বিৰোধী দলসমূহে ৰাজ্য চৰকাৰক ইয়াৰ সম্পূৰ্ণ হোৱাত অত্যাধিক বিলম্বৰ বাবে সমালোচনা কৰিছিল আৰু কৈছিল যে পোলাভৰম প্ৰকল্পটো কিছুমান ৰাজনীতিবিদৰ বাবে পুঁজি সংগ্ৰহৰ উৎস হৈ পৰিছে ।
নতুন ৰাজধানী অমৰাৱতী নিৰ্মাণত ৩২,০০০ একৰতকৈও অধিক ভূমি দি অৱদান আগবঢ়োৱা ক্ষুদ্ৰ কৃষকসকলক জগন চৰকাৰে অপমানিত আৰু হাৰাশাস্তি কৰিছিল, যি একপক্ষীয় আৰু অবৈধভাৱে এক ৰাজনৈতিক পদক্ষেপত অমৰাৱতীকে ধৰি ৰাজ্যখনত তিনিজন জনমূৰি থকাৰ একপক্ষীয় আৰু বেআইনী সিদ্ধান্ত লৈছিল ।
২০১৯ৰ নিৰ্বাচনৰ সময়ত আৰু পূৰ্বে ৱাইএছআৰচিপিয়ে অমৰাৱতীক সম্পূৰ্ণ সমৰ্থন দিয়াৰ আশ্বাস দিয়া স্বত্বেও এই ফলাফল দেখা গৈছিল । এয়া জনাদেশৰ অপব্যৱহাৰ ! চন্দ্ৰবাবু চৰকাৰে আৰম্ভ কৰা আৰু সৃষ্টি কৰা অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ নাগৰিক-কেন্দ্ৰিক, ব্যৱসায়-অনুকূল আৰু মানৱ উন্নয়নমুখী পৰিৱেশ তন্ত্ৰক প্ৰণালীবদ্ধভাৱে ধ্বংস কৰাৰ এয়া আৰম্ভণি ।
যেতিয়া আন ৰাজ্য চৰকাৰে বিনিয়োগ আৰু উদ্যোগৰ বাবে ৰেড কাৰ্পেট পাৰিছিল, অন্ধ্ৰ প্ৰদেশে ৰাজ্যৰ স্বাৰ্থৰ বিৰুদ্ধে অযৌক্তিক আৰু নিষ্ঠুৰভাৱে কাম কৰিছিল । উদাহৰণ হিচাপে ৰাজধানীত ষ্টাৰ্টআপ জ'ন বিকশিত কৰা ছিংগাপুৰ-ভিত্তিক কনচৰ্টিয়াম এটা উচ্ছেদ কৰা হৈছিল । ইউএইৰ লুলু গ্ৰুপক বিশাখাপট্টনমৰ পৰা আঁতৰোৱা হৈছিল । ফ্ৰেংকলিন টেম্পলটনক বাহিৰলৈ লৈ যোৱা হৈছিল । KIA ই অপমানৰ সন্মুখীন হৈছিল । Jockeyক ৰাজ্য এৰি যাবলৈ বাধ্য কৰা হৈছিল ।
ইয়াৰ উপৰিও চৰকাৰী হাৰাশাস্তিৰ ফলত দেশৰ আগশাৰীৰ বেটাৰী নিৰ্মাতা অমৰা ৰাজাৰ স্থানান্তৰ পৰিকল্পনাৰ বিষয়ে সংবাদ মাধ্যমৰ প্ৰতিবেদনে সমগ্ৰ দেশৰ উদ্যোগত অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ চৰকাৰৰ বিশ্বাসযোগ্যতা হ্ৰাস কৰিছে । অমৰা ৰাজাই ১০ বছৰৰ ভিতৰত বৃহৎ বিনিয়োগেৰে তেলেংগানাৰ মেহবুবনগৰ জিলাত এক অত্যাধুনিক লিথিয়াম-আয়ন বেটাৰী গৱেষণা আৰু নিৰ্মাণ গোট স্থাপন কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল ।
এমএছএমই খণ্ডৰ ক্ষেত্ৰত, জগন চৰকাৰে সুবিধাজনকভাৱে কমেও ২,৫০০ কোটি টকাৰ ৰেহাই/ইনচেণ্টিভ দিবলৈ অস্বীকাৰ কৰিছে । অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ ঔদ্যোগিক আন্তঃগাঁথনি নিগম (এপিআইআইচি)ৰ দ্বাৰা স্থাপিত ৫৪৩ টা ঔদ্যোগিক উদ্যানত অৱস্থিত বেছিভাগ উদ্যোগ হৈছে এমএছএমই । বৰ্তমানৰ শাসনকালত কেইবাটাও আন্তঃগাঁথনিগত বাধাৰ বাবে সেইবোৰ ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়, যাৰ ভিতৰত আছে ৰাস্তাৰ মেৰামতি, পানী যোগান আৰু ষ্ট্ৰীট লাইটৰ ব্যৱস্থা আদিৰ দৰে মৌলিক সুবিধা ।
মেক ইন ইণ্ডিয়া মিছনৰ অংশ হিচাপে, কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে ৯ বছৰ পূৰ্বে ৰাষ্ট্ৰীয় ঔদ্যোগিক কৰিডৰ উন্নয়ন (এনআইডিচি) কাৰ্যসূচীৰ অধীনত বিশাখাপট্টনম-চেন্নাই, হায়দৰাবাদ-বেংগালুৰু আৰু চেন্নাই-বেংগালুৰুৰ মাজত ৩ টা ঔদ্যোগিক কৰিডৰত অনুমোদন জনাইছিল ।
প্ৰথম কৰিডৰৰ ক্ষেত্ৰত, ৰাজ্য চৰকাৰে ২১.৫ শতাংশ উন্নয়ন ব্যয় বহন কৰিব লাগিব আৰু আন দুটা কৰিডৰৰ ক্ষেত্ৰত ৰাজ্য চৰকাৰৰ ফালৰ পৰা কোনো বিত্তীয় বাধ্যবাধকতা নাই । কেৱল কৰিডৰৰ বিকাশৰ বাবে কেন্দ্ৰই প্ৰদান কৰা পুঁজি ব্যৱহাৰ কৰিব লাগিব ।
অৱশ্যে, অন্ধ্ৰপ্ৰদেশ চৰকাৰ এই ক্ষেত্ৰতো ব্যৰ্থ হৈছিল । অধিক বিস্তৃতভাৱে ক'বলৈ গ'লে, মাত্ৰ ৩৬ কোটি টকাৰ অভাৱত বিশাখাপট্টনম-চেন্নাই ঔদ্যোগিক প্ৰকল্প (প্ৰথম পৰ্যায়) সম্পূৰ্ণ নোহোৱাটোৱে চৰকাৰৰ চৰম অৱহেলাক দেখুৱায় ! পূৰ্বৰ চৰকাৰৰ কাৰ্যকালত এই প্ৰকল্পটোৰ ৭০ শতাংশলৈকে কাম সম্পূৰ্ণ হৈছিল ।
এনে পৰিস্থিতিত বহু সংখ্যক শিক্ষিত যুৱক-যুৱতীয়ে আন ৰাজ্যলৈ প্ৰব্ৰজন কৰিবলৈ বাধ্য হৈছে । অন্ধ্ৰ প্ৰদেশত প্ৰতি বছৰে ২.৫ লাখ লোক স্নাতক হয় আৰু ৰাজ্যখনে তাৰ আধা সংখ্যক লোককো ৰাজ্যৰ ভিতৰতে উপযুক্ত নিযুক্তিত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা নাই । বিশ্ববিদ্যালয়সমূহৰ কিছুমান উপাচাৰ্যই বিশ্ববিদ্যালয় চৌহদত এনে ৰাজনৈতিক কাৰ্যকলাপক মুকলিকৈ সমৰ্থন কৰাৰ বাবে সন্দেহৰ আৱৰ্তত আছিল, যি ক্ষমতাত থকা দলটোৰ ৰাজনৈতিক নেতাসকলক সন্তুষ্ট কৰিছিল ।
বহু শিক্ষক পদ খালী হৈ আছে । ইয়াৰ ফলত বেছিভাগ বিশ্ববিদ্যালয়ত শিক্ষণ প্ৰক্ৰিয়া, ভাল গৱেষণাৰ পৰিৱেশ আৰু কৰ্ম সংস্কৃতি প্ৰভাৱিত হৈছিল । এনে পৰিস্থিতিত বহু সংখ্যক স্থানীয় শিক্ষাৰ্থীয়ে উন্নত কেৰিয়াৰ গঢ়াৰ লক্ষ্যৰে উচ্চ শিক্ষাৰ বাবে অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ এৰিবলৈ পছন্দ কৰে । সেয়েহে, ৰাজ্যিক বিশ্ববিদ্যালয়সমূহৰ কাৰ্যকলাপ পুনৰুজ্জীৱিত কৰি আৰু হেৰুওৱা বিশ্বাসযোগ্যতা পুনৰুদ্ধাৰৰ বাবে তাৎক্ষণিক ব্যৱস্থা গ্ৰহণৰ প্ৰয়োজন আছে ।
অনানুষ্ঠানিক খণ্ডৰ ক্ষেত্ৰত বৃহৎ সংখ্যক দক্ষ আৰু অৰ্ধ-দক্ষ কৰ্মচাৰীয়ে তেওঁলোকৰ পৰিয়ালক এৰি জীৱিকাৰ বাবে চুবুৰীয়া ৰাজ্যসমূহলৈ প্ৰব্ৰজন কৰে । আনকি অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ লোকসেৱা আয়োগেও ইয়াৰ কেলেংকাৰী আৰু অপশাসনৰ বাবে বিশ্বাসযোগ্যতা হেৰুৱাইছিল যিটো উচ্চ ন্যায়ালয়ৰ নিৰ্দেশনাত প্ৰতিফলিত হয় ।
