சிறியவர்கள் முதல் பெரியவர்கள் வரை 'கடைக்குச் செல்லுனுமா எடுமா, அந்த பிளாஸ்டிக் கவர' எனச் சொல்லும் வார்த்தையை, சட்டப்பேரவையில் 110 விதியின் கீழ், பிளாஸ்டிக் பொருட்கள் தடை செய்யப்படுகிறது என்ற ஒற்றை வார்த்தையில் தமிழ்நாடு முதலமைச்சர் எடப்பாடி பழனிசாமி முடிவுக்கு கொண்டு வந்தார். மேலும் பால், எண்ணெய் , மருத்துவப் பொருட்கள் உள்ளிட்ட மக்களின் அத்தியாவசியப் பொருட்களுக்கு பிளாஸ்டிக்கைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம் என்று விதிவிலக்கு அளித்திருந்தார்.
இதைத் தொடர்ந்து பிளாஸ்டிக் தடை அமலுக்கு வந்த சிறிது நாட்களில், மக்கள் மஞ்சள் பை எடுத்துக்கொண்டு கடைக்குக் கிளம்பத் தொடங்கினர். உணவகத்திலும் வாழை இலை, சில்வர் கவர் என மாறத் தொடங்கினர். அலுவலர்களும் தங்களால் முடிந்த வரை, கடைகளில் சோதனை செய்து, பிளாஸ்டிக் பைகளைப் பறிமுதல் செய்தனர். தமிழ்நாட்டில் பிளாஸ்டிக் பைகளுக்கு குட் பை முழுவதுமாக சொல்லியதும், அதற்கு மாற்றாகப் பல பொருட்கள் மீண்டும் உருவெடுத்தன. அதில் முக்கியமாக பண்டைய காலத்திலிருந்து உணவுப் பொருளை இன்னொரு இடத்திற்கு எடுத்துச் செல்ல பயன்படும் பனை சார்ந்த பொருள்கள்.
முன்பு, பிளாஸ்டிக் பைகள் இல்லாத காலத்தில் பனையால் செய்யப்படும் பாயில் வைத்து சோறு அனுப்புவதை மக்கள் வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தனர். பிளாஸ்டிக் வருகைக்குப் பிறகு முற்றிலுமாக பனை, தென்னை ஓலையைச் சார்ந்த பொருள்கள் நலிவடைந்து அந்த மக்கள் கடுமையான பொருளாதார ரீதியான சிக்கலைச் சந்தித்து வந்தனர்.
இந்நிலையில், தமிழ்நாடு அரசின் இந்த முடிவு அவர்களின் வாழ்வில் மீண்டும் ஒரு புத்துணர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது. பழங்காலத்தில் பாய், பெட்டி, சின்ன கொட்டான் உள்ளிட்ட சிறிய பொருட்களை மட்டுமே செய்து வந்த நிலையில், தற்போது ராமநாதபுரத்தில் தன்னார்வத் தொண்டு நிறுவனத்தில் பெண்களுக்குச் சுயதொழில் எண்ணத்தை உருவாக்கும் நோக்கில் 250 வகையான பனை ஓலை பொருட்களைச் செய்து வருகின்றனர். இங்கு அழகன்குளம், பனைக்குளம், சாயல்குடி, தங்கச்சிமடம் உள்ளிட்ட பலப் பகுதிகளில் உள்ள பெண்கள் தினமும் காலையிலிருந்து மாலை வரை பனைப் பொருள்களைத் தேவைக்கு ஏற்ப செய்து சென்னை, திருவனந்தபுரம் உள்ளிட்ட பல்வேறுப் பகுதிகளுக்கு அனுப்புகின்றனர்.
இங்கு தயாரிக்கப்படுவதில் முக்கிய அம்சமாகப் பெண்கள், சிறுவர்கள் பயன்படுத்தும் குச்சி டப்பா, பெண்களுக்கான ரோஜாப்பூ, பூஜைப் பொருட்கள் எடுத்துச் செல்லும் கூடை, சாப்பாடு எடுத்துச் செல்லும் கூடை, அஞ்சறைப் பெட்டி பொக்கே, மலர்க் கொத்து, கீ செயின் போன்ற 30க்கும் மேற்பட்ட பொருள்களைச் செய்து அசத்தியுள்ளனர். இங்கு பணிபுரியும் பெண்கள் தினமும் சுமார் 500 முதல் 600 ரூபாய் வரை வருமானம் ஈட்டுவதாகவும், இது தங்களுக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சி அளிப்பதாகவும் தெரிவிக்கின்றனர்.
பனைப் பொருள் வீண் ஆனாலும், அது மண்ணுக்கு உரமாக மாறும் தன்மை கொண்டது. ஆனால், பிளாஸ்டிக் மண்ணின் தன்மையைக் கெடுத்து மண்ணை மலடாக்கி, அதன் சக்தியை உறிஞ்சி எடுத்து விடும் என்றும்; அதனால் மக்கள் பிளாஸ்டிக்கை கைவிட்டு பனை சார்ந்த இயற்கைக்குப் பாதிப்பை ஏற்படுத்தாத பொருட்களைப் பயன்படுத்த வேண்டும் என இந்தத் தொழிலில் ஈடுபட்டு வரும் பெண்கள் கோரிக்கை விடுக்கின்றனர்.
இதையும் படிங்க : மண்ணை உண்டு வாழும் அதிசயப் பாட்டி!
