મેરઠ : આ મેરઠના એક ગામડાની એક મહિલાની કહાની છે જેણે પોતાની મહેનતથી 1.5 વર્ષમાં પોતાની માત્ર 25 હજાર રૂપિયાની મૂડીને 12 લાખ રૂપિયામાં બદલી નાખી. આ બધું કેવી રીતે બન્યું, ચાલો જાણીએ તેમના સંઘર્ષની કહાની.
સમગ્ર ગામ માટે પ્રેરણાસ્ત્રોત : મેરઠના રાલી ચૌહાણ ગામની રહેવાસી સોનિકા આજે સમગ્ર ગામ માટે પ્રેરણાસ્ત્રોત બની છે. તે માત્ર સ્વાવલંબી જ નથી બની. પરંતુ ગામની ઘણી મહિલાઓને પણ આત્મનિર્ભર બનાવી છે. આટલું જ નહીં તેણે પોતાના પતિને પણ વેપારમાં શામેલ કર્યાં છે.
સોનિકા જણાવે છે કે પહેલા તેનો પતિ ઘરે પેઇન્ટિંગનું કામ કરતો હતો. આવક ઘણી ઓછી હતી. એક સમય એવો આવ્યો જ્યારે અમારે ઘરે બીજા દિવસે ખાવાનું ગોઠવવાનું વિચારવું પડ્યું. મારા પતિને તણાવમાં જોઈને હું મારી જાતને કાબૂમાં રાખી શકી નહીં અને વિચાર્યું કે કંઈક કરવું જોઈએ.
25,000 રૂપિયાના મામૂલી રોકાણથી શરુઆત : આ દરમિયાન, ખબર પડી કે મેરઠમાં જેલ ચુંગી પાસે એક સેન્ટર ચલાવવામાં આવી રહ્યું છે. જ્યાં ઘણા કાર્યોની મફત તાલીમ આપવામાં આવે છે. તેણે જણાવ્યું કે તેનો પતિ પેઇન્ટિંગનું કામ કરતો હતો. ત્યાં તેણે ઝાડુ બનાવતા શીખ્યા જેથી પરિવારની આર્થિક સ્થિતિ સુધારવામાં તેને થોડી મદદ મળી શકે. સોનિકા જણાવે છે કે ટ્રેનિંગ બાદ તેણે કોઈક રીતે 25 હજાર રૂપિયાની મૂડીની વ્યવસ્થા કરી અને મેરઠથી કાચો માલ લાવ્યો. આ પછી આખો પરિવાર બેસી ગયો અને ઘરમાં સાવરણી તૈયાર કરી. વેચાણ માટે સ્થાનિક બજારોનો સંપર્ક કર્યો.
સંઘર્ષમાંથી સફળતા તરફ સોનિકાન દુકાનદારોને અમારી સાવરણી ખૂબ જ ગમી અને તેઓ તેને ખરીદવા લાગ્યા. જ્યારે ઓર્ડર વધવા લાગ્યા ત્યારે તેણે તેના પતિને પણ કામમાં સામેલ કર્યો. આ પછી જેમ જેમ ઓર્ડર વધતા ગયા તેમ તેમ તેઓએ મહિલાઓને ઉમેરવાનું શરૂ કર્યું. અમારું સાવરણીનું કામ જોઈને ઘણી વખત લોકો હસતા હતા પણ અમે ધ્યાન ન આપ્યું અને અમારું કામ ચાલુ રાખ્યું.
વેપાર વધીને દિલ્હી પહોચ્યો : હવે ધીમે ધીમે અમારું કામ એટલું વધી ગયું કે અમે ગામની ચાર મહિલાઓને રોજગારી આપી. ઘણા લોકો આડકતરી રીતે પણ સામેલ હતા. દિવાળી પહેલા એટલી બધી માંગ હતી કે અમે સામાન પૂરો કરી શકતા ન હતા. જ્યાં પહેલા કેટલાક લોકો સાવરણી સાથે બજારમાં વેચવા જતા હતા, હવે તેઓ ટ્રક દ્વારા માલ સપ્લાય કરે છે. માલસામાનનો ટ્રક દિલ્હીમાં સપ્લાય કરવામાં આવે છે. પતિ હવે માર્કેટિંગનું કામ જુએ છે.
ટર્નઓવર 10 થી 12 લાખ રૂપિયા : ખર્ચ બાદ કર્યા પછી, સોનિકા એક મહિનામાં 50 હજાર રૂપિયા બચાવે છે. સોનિકા કહે છે કે હાલમાં તે તમામ ખર્ચ અને વેતન કાઢીને લગભગ 50 હજાર રૂપિયા બચાવે છે. તેમનું ટર્નઓવર 10 થી 12 લાખ રૂપિયાની આસપાસ પહોંચી ગયું છે. તેમણે જણાવ્યું કે અહીં કામ કરતી પ્રશિક્ષિત મહિલાઓને રોજના 800 થી 1000 રૂપિયા મળે છે, જ્યારે અપ્રશિક્ષિત મહિલાઓ અને છોકરીઓ 400 થી 500 રૂપિયા કમાય છે. આ સિવાય સોનિકા મેરઠની આસપાસના જિલ્લાઓમાં ટ્રેનિંગ આપવા જાય છે.
પતિને પણ સમાજના ટોણા સાંભળવા પડતા હતાં : સોનિકાના પતિ સોનુ કુમાર જણાવે છે કે ફેસ્ટિવલની આસપાસ જ પેઇન્ટિંગનું કામ મળતું હતું. તે જ સમયે, તેમનું કાર્ય હંમેશા સફળ થતું ન હતું, તેથી પત્નીને મદદ કરવાનું શરૂ કર્યું. સોનુ કહે છે કે તેણે સમાજમાંથી ઘણા ટોણાં પણ સાંભળ્યા છે. એક સમય એવો આવ્યો કે જ્યારે તેમને ઝાડુ બનાવતા જોઈને લોકો તેમની પર હસતા હતા, પરંતુ તેઓએ આ બધી બાબતોને ગંભીરતાથી લીધી નહીં અને પતિ-પત્ની બંને સખત મહેનત કરતા રહ્યાં.
મહેનત અને જુસ્સો વખાણવાલાયક : તેઓનો જુસ્સો અને સખત મહેનત ખરેખર વખાણવાલાયક છે, ગ્રામીણ સ્વરોજગાર તાલીમ સંસ્થાના સંયોજક માધુરી કહે છે કે સોનિકામાં કંઈક કરવાનો જુસ્સો એટલો બધો હતો કે 6 દિવસની તાલીમ પછી એક વર્ષથી મેરઠમાં સાવરણી બનાવવાની તાલીમ આપવી શરૂ કરી છે. એક વર્ષ માટે આસપાસના જિલ્લાઓ આપવા જઈ રહ્યા છીએ. ખરેખર, તેની મહેનત અને જુસ્સો વખાણવાલાયક છે.
