Sucharitha Dasireddy special story: మాది పెద్దతిప్ప సముద్రం మండలం కందుకూరు దగ్గర బాగేపల్లి అనే చిన్న పల్లె. వ్యవసాయ కుటుంబం. అమ్మ అనసూయ, నాన్న దాసిరెడ్డి. అమ్మ పదోతరగతిలో ప్రథమ ర్యాంకు సాధించినా కొనసాగించలేకపోయింది. అందుకే మమ్మల్నైనా బాగా చదివించాలనుకున్నారు. బి.కొత్తకోటలో అమ్మమ్మ దగ్గర ఉండి చదువుకున్నా. చదువులో ఎప్పుడూ ముందే. జేఎన్‌టీయూ అనంతపురంలో బీటెక్‌ చేశా. తమ్ముడు బెంగళూరులో చదివేవాడు. చదువంటే వాళ్లకెంత ఇష్టం ఉన్నా అమ్మానాన్న ఎప్పుడూ మమ్మల్ని ఒత్తిడి చేయలేదు. కానీ.. ‘జీవితంలో ఏ మలుపైనా రావొచ్చు. సిద్ధంగా ఉండాలి. ఏ పరిస్థితిలోనైనా బతకగలగాలి’ అని అమ్మ చెప్పేది. ఈ మాటలు నాలో నాటుకుపోయాయి. బీటెక్‌లో చేరినప్పటి నుంచే సొంతంగా ఏదైనా చేయాలనుండేది. అప్పుడే ఐఐఎంలో ఎంబీఏ చేస్తే కోరిన కెరియర్‌ సాధించొచ్చని విన్నా. ఎలాగైనా ఆ సంస్థలో చదవాలని నిర్ణయించుకున్నా. కుటుంబానికి ఆర్థికంగా అండగా ఉండాలని ముందు టాటా కన్సల్టెన్సీ సర్వీసెస్‌లో చేరా. ఉద్యోగం చేస్తూనే క్యాట్‌కు ప్రిపేర్‌ అయ్యా. ఐఐఎం, అహ్మదాబాద్‌లో పీజీ చేసి, అమెజాన్‌లో కొలువు సాధించా.
అక్కడ సహోద్యోగుల్లో ఎక్కువగా పిల్లల చర్చే. కష్టపడి చదివి, ఉద్యోగాల్లో చేరిన అమ్మాయిలు పెళ్లయ్యాక పిల్లల్ని చూసుకునే వాళ్లు లేరంటూ గ్యాప్‌ తీసుకోవడమో మానేయడమో చూశా. చాలామంది సరైన డే కేర్‌ సెంటర్స్‌ లేవనేవారు. అప్పటికే బెంగళూరులో 3 వేలున్నాయి. పిల్లల ఆరోగ్యం, ఆహారం గురించిన సమాచారాన్ని స్కూల్స్‌ ఇవ్వలేకపోవడమే సమస్య. దాంతో కొన్ని ప్రీ స్కూల్స్‌కెళ్లి తరగతిలో ఓ మూల కూర్చుని సమస్యలను తెలుసుకొనే ప్రయత్నం చేశా. సెలవులు, హోంవర్క్‌ వంటి ప్రతి చిన్న సమాచారాన్ని పిల్లల డైరీలో రాయాల్సి రావడానికితోడు మేనేజ్‌మెంట్‌ వర్క్‌తో టీచర్లు బిజీగా ఉండటం గుర్తించా. ఈ సమాచారంతో తల్లిదండ్రులకు, ఉపాధ్యాయులకు వారధిలా యాప్‌ను రూపొందించాలనుకుని, ఉద్యోగానికి రాజీనామా చేశా.
అనుసంధానంగా నిలవాలని...