જે સમયગાળામાં સાધક બધી ગુપ્ત ઈચ્છાઓનો સંપૂર્ણ ત્યાગ કરે છે અને પોતાની જાતથી સંતુષ્ટ થાય છે, તે સમયગાળામાં તેણે દૈવી ચેતના પ્રાપ્ત કરી હોવાનું કહેવાય છે. જ્યારે તમારી બુદ્ધિ ભ્રમણાનાં દલદલમાં ડૂબી જશે, ત્યારે તમે સાંભળેલા અને ભોગથી વૈરાગ્ય પ્રાપ્ત કરશો. મુક્તિ માટે, ક્રિયાનો ત્યાગ અને ભક્તિ-કર્મ બન્ને શ્રેષ્ઠ છે, પરંતુ આ બેમાંથી ક્રિયાનો ત્યાગ તથા ભક્તિ ક્રિયા- કર્મ બન્ને શ્રેષ્ઠ છે. આ ભૌતિક જગતમાં, જે વ્યક્તિ ન તો સારાની પ્રાપ્તિ પર આનંદ કરે છે અને ન તો ખરાબની પ્રાપ્તિને ધિક્કારે છે, તે સંપૂર્ણ જ્ઞાનમાં સ્થિર થાય છે. ઇન્દ્રિયો એટલી મજબૂત અને ઝડપી હોય છે કે તે જ્ઞાની માણસનું મન પણ બળપૂર્વક છીનવી લે છે, જે તેને નિયંત્રિત કરવાનો પ્રયાસ કરે છે. જે ન તો ધિક્કાર કરે છે, કે ન તો કર્મના ફળની ઈચ્છા રાખે છે, તે શાશ્વત સન્યાસી તરીકે ઓળખાય છે. આવી વ્યક્તિ ભૌતિક જગતના બંધનને પાર કરીને, સંઘર્ષોથી મુક્ત થઈને મુક્ત બને છે. ભક્તિમાં પ્રવૃત્ત થયા વિના, બધા કાર્યોનો ત્યાગ કરીને સુખી થઈ શકતો નથી, પરંતુ જે વ્યક્તિ ભક્તિમાં પ્રવૃત્ત હોય છે તે જલ્દી જ પરમ ભગવાનને પ્રાપ્ત કરી લે છે. જે વ્યક્તિ હંમેશા શંકા કરે છે તેના માટે ન તો આ દુનિયામાં અને ન તો પરલોકમાં સુખી છે. સારા કાર્યો કર્યા પછી પણ લોકો તમારા ખરાબ કાર્યોને જ યાદ કરશે, તેથી લોકો શું કહે છે તેના પર ધ્યાન ન આપો, તમારું કામ કરતા રહો. જેઓ વિદ્વાન છે, તેઓ ન તો જીવતા માટે શોક કરે છે કે ન તો મૃતકો માટે. જે થયું તે સારું થયું, જે થઈ રહ્યું છે તે સારા માટે થઈ રહ્યું છે, જે થશે તે પણ સારું થશે.