જો કોઈ વ્યક્તિ પોતાના સ્વધર્મનું પાલન ન કરે તો તેને તેની ફરજની અવગણનાનું પાપ લાગે છે અને તે વ્યક્તિ તેની કીર્તિ પણ ગુમાવે છે.નિઃસ્વાર્થ ભાવનાથી કાર્ય કરવાના પ્રયત્નમાં ન તો નુકસાન કે અધોગતિ થાય છે, પરંતુ થોડી પણ પ્રગતિ થાય છે. આ માર્ગ પર બનેલ આપણને ભયંકર ભયમાંથી બચાવી શકે છે.સર્વ જીવોની ઉત્પત્તિ અને સર્વવ્યાપી એવા ભગવાનની ઉપાસના કરવાથી વ્યક્તિ પોતાના કર્મો કરતી વખતે પૂર્ણતા પ્રાપ્ત કરી શકે છે.મુક્તિની પ્રાપ્તિ નિશ્ચિત છે, તેની વર્તમાન સ્થિતિ ગમે તે હોય. તમે જે કંઈપણ અસ્તિત્વમાં જુઓ છો, તે માત્ર કાર્યક્ષેત્ર અને ક્ષેત્રના જાણકારનો સમન્વય છે.કર્મના તમામ ફળોનો ત્યાગ કરીને આત્મસ્થાપિત થવાનો પ્રયત્ન કરો. જો કોઈ વ્યક્તિ ત્યાગ કરીને સ્વસ્થ થવામાં અસમર્થ હોય તો તેણે જ્ઞાન મેળવવાનો પ્રયત્ન કરવો જોઈએ. જેઓ આ ગુણમાં સ્થિત છે, તેઓ સુખ અને જ્ઞાનની અનુભૂતિથી બંધાયેલા છે.જ્ઞાન કરતાં શ્રેષ્ઠ એ ધ્યાન છે અને ધ્યાન કરતાં પણ શ્રેષ્ઠ એ કર્મના ફળનો ત્યાગ છે કારણ કે આવા ત્યાગથી વ્યક્તિ પરમ શાંતિની પ્રાપ્તિ કરે છે.