જ્ઞાન, જ્ઞાતા એટલે કે જે જાણવામાં સક્ષમ છે અને જાણનાર – આ ત્રણ કારણો છે જે ક્રિયાને પ્રેરિત કરે છે, કર્ણ એટલે ઇન્દ્રિયો, ક્રિયા અને કર્તા. વ્યક્તિના સ્વભાવ પ્રમાણે નિર્દિષ્ટ કરેલ કર્મ ક્યારેય પાપથી પ્રભાવિત થતા નથી. વ્યક્તિએ ક્યારેય ન આપવું જોઈએ. કુદરત દ્વારા ઉત્પાદિત કર્મ, ભલે તે ખામીયુક્ત હોય. કદી સંતોષકારક કાર્ય અને અભિમાનનો આશ્રય લઈને ભાવનાથી આરાધિત રાક્ષસી લોકો ક્ષણિક વસ્તુઓની મદદથી અશુદ્ધ કર્મોનું વ્રત લે છે. દરેક કાર્ય પ્રયત્નો છે. ખામીયુક્ત, કારણ કે આગ ધુમાડાથી ઢંકાયેલી છે. વ્યક્તિએ પ્રકૃતિમાંથી ઉદ્ભવતા ખામીયુક્ત કર્મનો ક્યારેય ત્યાગ ન કરવો જોઈએ. જે આત્મસંયમિત, નિઃસંસ્કૃત છે અને ભૌતિક સુખોની પરવા નથી કરતો, તે સંન્યાસના આચરણ દ્વારા કર્મના ફળમાંથી મુક્તિની સર્વોચ્ચ સંપૂર્ણ સ્થિતિ પ્રાપ્ત કરી શકે છે. મન દ્વારા બુદ્ધિ અને ઇન્દ્રિયો પણ શુદ્ધિકરણના હેતુથી જ કામ કરે છે.જે વ્યક્તિ નિરંતર પરમ ભગવાનના સ્મરણમાં મન રાખીને અખંડ ભક્તિભાવથી પ્રભુનું ધ્યાન કરે છે, તે અવશ્ય પરમ ભગવાનની પ્રાપ્તિ કરે છે. ભૌતિક ઈચ્છાઓનો ત્યાગ. વિદ્વાન લોકો દ્વારા આધારિત ક્રિયાઓને સન્યાસ કહેવામાં આવે છે અને બધી ક્રિયાઓના ફળનો ત્યાગ ત્યાગ કહેવાય છે.જેમ કે કમળના પાન પાણીથી અસ્પૃશ્ય રહે છે.