ધર્મ કહે છે કે જો મન નિખાલસ હોય અને હૃદય સારું હોય તો દરરોજ સુખ મળશે. જે સત્કર્મ નથી કરતો તે સંત કહેવાને લાયક નથી. સમય પહેલા અને નસીબ કરતા વધારે કોઈને ક્યારેય કંઈ મળતું નથી, જ્યારે તમારી બુદ્ધિ ભ્રમણાનાં દલદલમાં ડૂબી જશે, તે જ સમયે તમે જે સાંભળો છો અને સાંભળવાથી આવતા આનંદથી તમે અલિપ્તતા પ્રાપ્ત કરશો. આ ભૌતિક જગતમાં, જે વ્યક્તિ ન તો સારાની પ્રાપ્તિ પર આનંદ કરે છે અને ન તો ખરાબની પ્રાપ્તિને ધિક્કારે છે, તે સંપૂર્ણ જ્ઞાનમાં સ્થિર થાય છે. જ્યારે તમારું મન ક્રિયાઓના ફળથી પ્રભાવિત થયા વિના અને વેદના જ્ઞાનથી વિચલિત થયા વિના આત્મ-સાક્ષાત્કારની સમાધિમાં સ્થિર થઈ જશે, ત્યારે તમને પરમાત્માની પ્રાપ્તિ થશે. જે ન તો દ્વેષ કરે છે કે ન તો કર્મના ફળની ઈચ્છા રાખે છે, તે નિત્ય સન્યાસી તરીકે ઓળખાય છે. આવી વ્યક્તિ સંસારના બંધનમાંથી પાર થઈને, દ્વૈતમાંથી મુક્ત થઈને મુક્ત બને છે. ઇન્દ્રિયો એટલી મજબૂત અને ઝડપી હોય છે કે જે તેમને નિયંત્રિત કરવાનો પ્રયાસ કરે છે, તે સમજદાર માણસનું મન પણ બળપૂર્વક છીનવી લે છે. જેઓ ભગવાનમાં શ્રદ્ધા ધરાવે છે, તેઓ પોતાની ઈન્દ્રિયોને નિયંત્રિત કરીને જ્ઞાનની પ્રાપ્તિ કરે છે અને એવી વ્યક્તિ જે જ્ઞાનની પ્રાપ્તિ કરે છે તે પરમ શાંતિની પ્રાપ્તિ કરે છે. બુદ્ધિ યોગની તુલનામાં ફળદાયી ક્રિયાઓ ખૂબ જ ખરાબ છે. માટે તમારી બુદ્ધિનો આશરો લે, ફળની ઈચ્છા રાખનારા લોભી છે. ભક્તિમાં પ્રવૃત્ત થયા વિના, વ્યક્તિ ફક્ત તમામ કાર્યોનો ત્યાગ કરીને સુખી થઈ શકતો નથી, પરંતુ ભક્તિમાં પ્રવૃત્ત વિચારશીલ વ્યક્તિ જલદી પરમ ભગવાનને પામી લે છે.