হায়দৰাবাদ: তামিলনাডুৰ ৰামেশ্বৰমত প্ৰধানমন্ত্ৰী নৰেন্দ্ৰ মোদীয়ে উদ্বোধন কৰে নতুন পামবান সাগৰীয় দলং । এই দলংখনে মূল ভূখণ্ড আৰু ৰামেশ্বৰম দ্বীপৰ মাজত ৰে’ল সংযোগৰ ব্যৱস্থা কৰিব ।
ৰাম নৱমী উপলক্ষে দেওবাৰে অনুষ্ঠিত হয় এই উদ্বোধনী অনুষ্ঠান । পামবান সাগৰীয় দলং হৈছে ভাৰতৰ প্ৰথমখন উলম্ব লিফ্ট ৰে’লৱে সাগৰীয় দলং, যিয়ে তামিলনাডুৰ পালক জলদ্বীপক সামৰি লৈছে ৷
প্ৰখ্যাত ৰামনাথস্বামী মন্দিৰৰ বাসস্থান ৰামেশ্বৰম চাৰিধামৰ অন্যতম তীৰ্থস্থান আৰু হিন্দুসকলৰ মাজত ইয়াৰ তাৎপৰ্য অতিশয় বেছি । এই দলংখনে সমগ্ৰ দেশৰ লগতে বাহিৰৰ পৰা বছৰজুৰি অহা ভক্তসকলৰ এই আধ্যাত্মিক গন্তব্যস্থানৰ সৈতে সংযোগ উন্নত কৰিব ।
প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে ৰিম’টৰ জৰিয়তে এই দলং মুকলি কৰে আৰু ৰামেশ্বৰ-তাম্বৰম এক্সপ্ৰেছৰ উদ্বোধনী বিশেষ আৰু ক’ষ্ট গাৰ্ডৰ এখন জাহাজৰ ফ্লেগ অফ কৰে ৷ ইয়াৰ পিছতে তেওঁ ৰামেশ্বৰম মন্দিৰত গৈ প্ৰাৰ্থনা কৰে ।
এই কাৰ্যসূচীৰ পিছত প্ৰধানমন্ত্ৰীগৰাকীয়ে ৰাজহুৱা সভাত ভাষণ প্ৰদান কৰে ৷ প্ৰধানমন্ত্ৰীগৰাকীয়ে আনুষ্ঠানিকভাৱে পামবান দলং দেশবাসীৰ বাবে উৎসৰ্গা কৰিব ।
আভিযান্ত্ৰিক আশ্চৰ্যৰ নিদৰ্শন পামবান দলং
নতুন পামবান দলঙে ভাৰতৰ আভিযান্ত্ৰিক দক্ষতাক প্ৰতিফলিত কৰিছে । ইতিহাসত শিপাই থকা ইয়াৰ কাহিনী ১৯১৪ চনৰ পৰাই আৰম্ভ হয় ৷ সেই সময়ত ব্ৰিটিছ অভিযন্তাসকলে মূল পামবান দলংখন নিৰ্মাণ কৰিছিল, যিটো কেণ্টিলিভাৰ (এটা দীঘলীয়া ধাতু বা কাঠৰ টুকুৰা যিটো বেৰৰ পৰা বিস্তৃত হৈ এখন দলঙৰ শেষ অংশটো সহায় কৰিবলৈ) গঠন কৰিছিল আৰু ইয়াৰ লগত শ্বাৰজাৰ ৰলিং লিফ্টৰ স্পেন আছিল, যাতে ৰামেশ্বৰম দ্বীপক মূল ভাৰতৰ সৈতে সংযোগ কৰিব পৰা যায় ।
এশ বছৰতকৈও অধিক সময় ধৰি ই তীৰ্থযাত্ৰী, পৰ্যটক আৰু বাণিজ্যৰ বাবে এক জটিল জীৱনৰেখা হিচাপে কাম কৰিছিল । কিন্তু জটিল সাগৰীয় পৰিৱেশ আৰু ক্ৰমবৰ্ধমান পৰিবহণৰ চাহিদাৰ বাবে আধুনিক সমাধানৰ প্ৰয়োজন হৈছিল । ২০১৯ চনত ভাৰত চৰকাৰে প্ৰযুক্তিগতভাৱে উন্নত, ভৱিষ্যতৰ বাবে সাজু প্ৰতিস্থাপন নিৰ্মাণৰ অনুমোদন জনাইছিল ।
ভাৰতৰ প্ৰথমখন উলম্ব লিফ্ট ৰে’লৱে সাগৰীয় দলং, তামিলনাডুৰ পালক জলদ্বীপত থকা দলংখনৰ দৈৰ্ঘ হৈছে ২.০৭ কিলোমিটাৰ । ৰে’ল মন্ত্ৰালয়ৰ অধীনষ্ঠ নৱৰত্ন পি এছ ইউ ৰে’ল বিকাশ নিগম লিমিটেডে (আৰ ভি এন এল) নিৰ্মাণ কৰিছিল নতুন পামবান দলং ।
নতুন পাম্বন দলঙৰ মূল বৈশিষ্ট্য
- ৭২.৫ মিটাৰ দৈৰ্ঘৰ এই নেভিগেচনেল স্পেন ১৭ মিটাৰলৈ উঠাব পাৰি, যাৰ ফলত ডাঙৰ জাহাজসমূহ তলেৰে পাৰ হ’ব পাৰে ৷
- বৰ্তমানৰ দলংখনতকৈ ৩ মিটাৰ ওখ নতুন দলংখনে সমুদ্ৰ সংযোগৰ উন্নতি সাধন কৰিছে ৷
- দলংখনৰ উপ গাঁথনিটো দুটা ট্ৰেকৰ বাবে ডিজাইন কৰা হৈছে, অধিগাঁথনিটোত প্ৰথম অৱস্থাত এটা ৰেখা থাকে ।
- আধুনিক সামগ্ৰী আৰু আভিযান্ত্ৰিক কৌশলৰ ব্যৱহাৰে দলংখনৰ দীৰ্ঘায়ু নিশ্চিত কৰিব ।
- ষ্টেইনলেছ ষ্টীলৰ শক্তিবৰ্ধক, উচ্চমানৰ সুৰক্ষামূলক ৰং আৰু সম্পূৰ্ণ ৱেল্ডেড জইণ্টৰ সহায়ত দলংখন নিৰ্মাণ কৰা হৈছে ।
- বিশেষ পলিচিল’ক্সেন আৱৰণে ইয়াক বাহিৰৰ কাৰকসমূহৰ পৰা ৰক্ষা কৰে, যাৰ ফলত জটিল সাগৰীয় পৰিৱেশতো দীৰ্ঘায়ু নিশ্চিত হয় ।
নতুন পামবান দলং: ইয়াৰ প্ৰয়োজন কিয় আছিল ?
একবিংশ শতিকাৰ আৰম্ভণিতে পুৰণি দলংখনে আধুনিক পৰিবহণৰ চাহিদা পূৰণ কৰিব নোৱাৰিলে । বৃদ্ধি পোৱা যাতায়াতৰ পৰিমাণৰ লগতে দ্ৰুত আৰু সুৰক্ষিত সংযোগৰ প্ৰয়োজনীয়তাই চৰকাৰক এনে এক নতুন গাঁথনিৰ কল্পনা কৰিবলৈ প্ৰেৰণা দিছিল, যিটো প্ৰযুক্তিগতভাৱে উন্নত আৰু ই ভৱিষ্যতৰ বাবে সাজু হ’ব ।
ক্ৰমাৎ বৃদ্ধি পোৱা যাতায়াতৰ পৰিমাণ গ্ৰহণ কৰিব পৰা, স্থায়িত্ব নিশ্চিত কৰিব পৰা আৰু মসৃণ সামুদ্ৰিক যাত্ৰাৰ সুবিধা প্ৰদান কৰিব পৰা এখন অত্যাধুনিক সাগৰীয় দলং নিৰ্মাণৰ প্ৰয়োজনীয়তা আহি পৰে ।
যাৰ বাবে নিউ পামবান দলংখন নিৰ্মাণৰ পৰিকল্পনা কৰা হৈছিল ৷ ইয়াৰ পূৰ্বৰ সীমাবদ্ধতাসমূহ সমাধান কৰাৰ লগতে বৰ্ধিত আঞ্চলিক সংযোগ আৰু অৰ্থনৈতিক বৃদ্ধিৰ পথ প্ৰশস্ত কৰাটোৱে আছিল এই দলং নিৰ্মাণৰ মূল উদ্দেশ্য ৷
নিউ পামবান দলংখনে এইকেইটা কাৰণত নিৰ্ধাৰণ কৰা হৈছে:
- বৰ্ধিত পৰিবহণ: গধুৰ ৰে’ল যাতায়াত আৰু দ্ৰুত ৰে’লৰ সুবিধা ।
- সামুদ্ৰিক সংহতি: বৃহৎ জাহাজসমূহক বিঘিনি নোহোৱাকৈ পাৰ হ’বলৈ দিয়া ।
- স্থায়িত্ব: নূন্যতম ৰক্ষণাবেক্ষণৰ সৈতে ১০০ বছৰৰো অধিক আয়ুস নিশ্চিত কৰা ।
আধুনিক নিৰ্মাণ কৌশল
১৯১৪ চনৰ মূল দলংখন বাণিজ্য আৰু তীৰ্থযাত্ৰাৰ বাবে অতি প্ৰয়োজনীয় আছিল যদিও আধুনিক ৰে’লৰ চাহিদাৰ বাবে সম্প্ৰতি উপযোগী নাছিল । অঞ্চলটোৰ ভূমিকম্পীয় কাৰ্যকলাপ, ঘূৰ্ণীবতাহ আৰু সাগৰীয় জাৰণৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত এটা স্থিতিস্থাপক, প্ৰযুক্তিগতভাৱে উন্নত প্ৰতিস্থাপন অপৰিহাৰ্য আছিল । ৰে’ল মন্ত্ৰালয়ৰ অধীনষ্ঠ ৰে’ল বিকাশ নিগম লিমিটেডে (আৰ ভি এন এল) এই প্ৰকল্পৰ নেতৃত্ব দিছিল ৷ যিয়ে অধিক গতি, বোজা আৰু সামুদ্ৰিক প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ কৰাটো নিশ্চিত কৰিছিল । এই নতুন দলঙে সুৰক্ষা, স্থায়িত্ব আৰু উদ্ভাৱনৰ ক্ষেত্ৰত ভাৰতৰ আন্তঃগাঁথনিৰ ক্ষমতা প্ৰদৰ্শন কৰাৰ লগতে সংযোগ বৃদ্ধি কৰে ।
মুকলিৰ পদ্ধতি নিৰ্বাচন
জাহাজৰ যাতায়াত, মাছ ধৰা কাৰ্যকলাপ আৰু প্ৰবল সাগৰীয় সোঁতৰ দৰে কিছু কাৰকৰ বাধাই গতানুগতিক লিফ্ট-স্পেন লঞ্চিং পদ্ধতি অসম্ভৱ কৰি তুলিছিল । ব্যৱহৃত সমাধান আছিল ছানটেক কনষ্ট্ৰাকচন ইঞ্জিনিয়াৰিং কনচালটেণ্টছৰ দ্বাৰা ডিজাইন কৰা আৰু আই আই টি মাদ্ৰাজে পৰীক্ষা কৰা ‘ৰিলেচনশ্বিপ প্ৰিন্সিপলত ভিত্তি কৰি অটো লঞ্চিং মেথড’ ব্যৱহাৰ কৰি লিফ্ট স্পেন গাৰ্ডাৰৰ ঘাটৰ পৰা ঘাটলৈ উৎক্ষেপণ কৰা ।
পৰিবহণ, সমাৱেশ আৰু চূড়ান্ত ৱেল্ডিং
ৰং আৰু পৰিদৰ্শনৰ পিছত ছেগমেণ্টসমূহ ট্ৰাকেৰে পামবানলৈ লৈ যোৱা হৈছিল, য'ত দুটা ই অ' টি ক্ৰেন (ইলেক্ট্ৰিক অভাৰহেড ট্ৰেভেলিং ক্ৰেন) থকা এটা অস্থায়ী প্লেটফৰ্মে গাৰ্ডাৰ সমাৱেশ সক্ষম কৰি তুলিছিল । বিশেষ জুপুৰিত ৱেল্ডিং কৰা হৈছিল, সংযোগসমূহ PAUT (Phased Array Ultrasonic Testing) দ্বাৰা পৰিদৰ্শন কৰা হৈছিল আৰু মেটালাইজিং আৰু পেইণ্টিঙৰ দ্বাৰা জাৰণ সুৰক্ষা সম্পূৰ্ণ কৰা হৈছিল । মেটালাইজিং আৰু পেইণ্টিং সম্পূৰ্ণ জাৰণ সুৰক্ষা, গাঁথনিগত অখণ্ডতা নিশ্চিত ।
লিফ্ট স্পেন আৰম্ভ কৰা
এবাটমেণ্ট নং ২ ত সমাৱেশ কৰাৰ পিছত ৪৪৮.৩০৫ মিটাৰ লিফ্ট স্পেন লঞ্চিং গাৰ্ডাৰ আৰু অটো-লঞ্চিং পদ্ধতি ব্যৱহাৰ কৰি ৯০ টা ক্ৰমত ৭৭–৭৮ ঘাটলৈ উৎক্ষেপণ কৰা হয়, কাউণ্টাৰৱেইটৰ সৈতে ২.৬৫° বক্ৰৰ কাষেৰে নিখুঁত গতি নিশ্চিত কৰা হয় ।
লঞ্চিং চিষ্টেমৰ উপাদানসমূহ
মূল উপাদানসমূহৰ ভিতৰত আছিল ষ্টীল ষ্টুল, ষ্টেইনলেছ ষ্টীলৰ স্লাইডিং বেছ আৰু গাইড ৰোলাৰৰ সৈতে ছুইং-টাইপ ট্ৰেভাৰ্ছ বেছ । দুটা ফ্ৰণ্ট লঞ্চিং গাৰ্ডাৰ (৫১ মিটাৰকৈ) আৰু দুটা পিছৰ গাৰ্ডাৰ (৪৭ মিটাৰকৈ) একাধিক বিন্দুত সমৰ্থন কৰা হৈছিল । প্ৰতিটো গাৰ্ডাৰ চেটত ~১০ মেট্ৰিক কাউণ্টাৰৱেইট আছিল । টুথ প্লেটত জেক পিষ্টন ৰখা হৈছিল আৰু ২০০ টি হিলমেন ৰোলাৰে মসৃণ গতিশীলতা সক্ষম কৰিছিল । পিভটবোৰে ৩৬০° ঘূৰণৰ অনুমতি দিছিল । পুছ/পুল জেকসমূহে (৫০টি, ১০০০মিমি ষ্ট্ৰ'ক) স্পেন মুভমেণ্ট সক্ষম কৰিছিল, ১৩.৩৭৫T–১৮.৭২৫T বলৰ প্ৰয়োজন হৈছিল ৷
হাইড্ৰলিক জেকিং আৰু ফাইনেল প্লেচমেণ্ট
আঠটা ২০০ টি হাইড্ৰলিক জেকে স্পেনটো তুলি লৈ গাৰ্ডাৰবোৰ পুনৰ স্থাপন কৰিলে । ক্ৰছ গাৰ্ডাৰৰ শেষৰ ফ্ৰেমত লগোৱা এইবোৰ গতিৰ সময়ত ওলমি থাকে আৰু প্ৰতিটো ঘাটত নিয়ন্ত্ৰণযোগ্য মলৰ দ্বাৰা সমৰ্থিত হৈছিল, যাৰ ফলত নিখুঁত স্থান নিশ্চিত কৰা হৈছিল ।
লিফ্ট স্পেন গতিৰ ক্ৰম
লঞ্চিং গাৰ্ডাৰসমূহ প্ৰান্তিককৃত আৰু স্পেন লোড কৰাৰ লগে লগে গতিবিধি আৰম্ভ হ’ল । প্ৰতিটো ঘাটৰ মাজত ২০ মিটাৰ ব্যৱধান আছিল । ৭৫.৭০ মিটাৰ স্পেনত প্ৰতিটো ঘাটত দুটাকৈ খোজৰ প্ৰয়োজন হৈছিল— প্ৰথমে ১৬ মিটাৰ (ঘাটৰ ওপৰত পিছফালে), তাৰপিছত ৪ মিটাৰ (পৰৱৰ্তী ঘাটৰ ওপৰত সন্মুখ) ৷ পিছফালৰ আৰু সন্মুখৰ গাৰ্ডাৰবোৰ পাল পাতি পৰৱৰ্তী ঘাটবোৰলৈ গুচি গ’ল । ৪৪৮.৩২৫ মিটাৰলৈকে ৯০ টা ক্ৰমৰ ওপৰত পুনৰাবৃত্তি কৰা এই প্ৰক্ৰিয়াটোৱে প্ৰতিটো ঘাটত ২–৩ দিন সময় লৈছিল । চূড়ান্ত স্থানত উপনীত হোৱাৰ পিছত অস্থায়ী সঁজুলি আঁতৰাই স্পেনটো বেয়াৰিঙৰ ওপৰত নমাই দিয়া হ’ল ।
টাৱাৰ নিৰ্মাণ
টাৱাৰসমূহ ২৮ টা খণ্ডত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল, ৰং কৰা হৈছিল আৰু ট্ৰেইলাৰ ব্যৱহাৰ কৰি পামবানলৈ লৈ নিয়া হৈছিল । অস্থায়ী জেটীয়ে ১৫০ মেট্ৰিক ক্ৰেনৰ জৰিয়তে বাৰ্জত ছেগমেণ্টবোৰ ভৰাই নাওৰে টানি নিব পৰাকৈ অনুমতি দিছিল । এখন মেৰিন ক্ৰেনে নেভিগেচনেল চেনেলৰ ওচৰতে ছেগমেণ্ট লঞ্চ কৰিছিল । টাৱাৰবোৰক এটা লিণ্টেলৰ দ্বাৰা সংযোগ কৰি ২১.৩০ মিটাৰ × ৬.৮০ মিটাৰ × ৪.৫০ মিটাৰ মেচিন ৰুম গঠন কৰা হৈছিল য’ত লিফটিং ব্যৱস্থা আছিল । কোঠাটোৰ ওজন ১০০ মেট্ৰিক টন, প্ৰতিটো মূৰত ৩১৫ মেট্ৰিক কাউণ্টাৰৱেইট থাকে, যিয়ে ভাৰসাম্য আৰু মসৃণ কাৰ্যকলাপ নিশ্চিত কৰে ।
নিৰ্মাণৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰত্যাহ্বানসমূহ
নতুন পামবান দলং নিৰ্মাণে পৰিৱেশৰ বাধাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি লজিষ্টিক জটিলতালৈকে অসংখ্য প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হৈছিল । পাক জলদ্বীপৰ অশান্ত জলধাৰা, প্ৰচণ্ড বতাহ আৰু অভাৱনীয় বতৰৰ আৰ্হিয়ে নিৰ্মাণ প্ৰক্ৰিয়াত অসুবিধাৰ সৃষ্টি কৰিছিল । ইয়াৰ উপৰিও ঘূৰ্ণীবতাহ আৰু ভূমিকম্পীয় কাৰ্যকলাপৰ প্ৰতি অঞ্চলটোৰ সংবেদনশীলতাৰ বাবে সযতনে পৰিকল্পনা আৰু শক্তিশালী ডিজাইনৰ প্ৰয়োজন হৈছিল ।
আন এটা উল্লেখযোগ্য প্ৰত্যাহ্বান আছিল লজিষ্টিক পৰিচালনা কৰা, বিশেষকৈ দূৰৱৰ্তী নিৰ্মাণ স্থানলৈ গধুৰ সামগ্ৰী পৰিবহণ কৰা । সময়মতে ডেলিভাৰী নিশ্চিত কৰিবলৈ দলটোৱে জোৱাৰ-ভাটাৰ পৰিস্থিতিয়ে আগবঢ়োৱা সংকীৰ্ণ সময়সীমাৰ সৰ্বোত্তম ব্যৱহাৰ কৰিবলগীয়া হৈছিল । এই বাধাসমূহৰ মাজতো অভিযন্তা আৰু শ্ৰমিকসকলে উদ্ভাৱনীমূলক সমাধান, উন্নত প্ৰযুক্তি আৰু অসুবিধাসমূহ অতিক্ৰম কৰি দলংখন সম্পূৰ্ণ কৰাৰ বাবে অটল দৃঢ়তাৰ সহায় লৈ উল্লেখযোগ্য কৌশল প্ৰদৰ্শন কৰিছিল ।
প্ৰকল্পটোৰ সমগ্ৰ নিষ্পাদনৰ সময়ছোৱাত, য'ত ১৪০০ টনতকৈ অধিক ফেব্ৰিকেশন, লিফ্ট স্পেন আৰু ৯৯ টা গাৰ্ডাৰ উৎক্ষেপণৰ লগতে সাগৰত ট্ৰেক আৰু বিদ্যুৎকৰণৰ কাম কৰা হৈছিল ৷ সমগ্ৰ অভিযানটোত এজনো শ্ৰমিক আঘাতপ্ৰাপ্ত নোহোৱাকৈয়ে সম্পূৰ্ণ হৈছিল ।
সুৰক্ষা আৰু পৰিৱেশৰ বৈশিষ্ট্য
বিশ্বৰ দৰবাৰত ভাৰতৰ মান
নতুন পামবান দলংখন ভাৰতৰ প্ৰথমখন উলম্ব উত্তোলন সাগৰীয় দলং যদিও ইয়াৰ প্ৰযুক্তিগত উন্নতি আৰু অনন্য ডিজাইনৰ বাবে পৰিচিত অন্যান্য বিশ্বব্যাপী স্বীকৃতিপ্ৰাপ্ত দলঙৰ সৈতে সাদৃশ্য আছে । ইয়াৰ ভিতৰত আমেৰিকাৰ গোল্ডেন গেট দলং, লণ্ডনৰ টাৱাৰ ব্ৰীজ আৰু ডেনমাৰ্ক-ছুইডেনৰ অৰেছাণ্ড দলং আদি অন্যতম । এই আইকনিক গঠনসমূহৰ প্ৰতিটোৱেই ডিজাইন আৰু কাৰ্যক্ষমতাৰ ফালৰ পৰা পৃথক হ’লেও অভিযান্ত্ৰিক উৎকৃষ্টতাৰ এক শিখৰক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে । এতিয়া ভাৰতৰ উপকূলীয় আৰু ভূমিকম্পীয় পৰিস্থিতিয়ে সৃষ্টি কৰা প্ৰত্যাহ্বানৰ সৈতে অত্যাধুনিক প্ৰযুক্তিৰ সংমিশ্ৰণেৰে তেওঁলোকৰ কোম্পানীত থিয় দিছে নতুন পামবান দলংখন ।
